Roodwangschildpad
Te zien: Tropisch Paradijs
Wetenschappelijke naam: Trachemys scripta elegans
IUCN-status: Niet Bedreigd
Habitat
De Roodwangschildpad is een inheemse diersoort in de Verenigde Staten en in Mexico. Deze diersoort bewoont inlandse wetlands met permanente rivieren, stromingen, kreken, struikgewasgebieden, broekbossen, moerassen, venen, seizoensgebonden zoetwatermeren, seizoensgebonden zoetwaterpoelen, seizoensgebonden zoetwaterbronnen, permanente zoetwatermoerassen en oases.
Uiterlijk
Een vrouwtje heeft een grootte van 25 tot 30 centimeter en een mannetje van 20 tot 25 centimeter. Deze Schildpad heeft rode strepen aan weerszijden van de kop. De kop, nek, poten en staart bevatten een olijfkleurige tot bruine tint. Er bevinden zich ook crèmekleurige tot geelkleurige strepen op deze lichaamsdelen.
Het schild heeft een bruin tot olijfkleurige tint, met gele markeringen. De onderkant van het schild wordt het plastron genoemd. Het plastron heeft een gele kleur, met 12 schubben. Deze hebben duidelijke markeringen van vlekken tot ingewikkelde patronen.
Dieet
De Roodwangschildpad is een omnivoor. Dit betekent dat deze Schildpad zowel plantaardig als dierlijk materiaal eet.
Het plantaardig dieet bestaat uit groene plantsoorten en waterplanten. De Roodwangschildpad voedt zich daarnaast met dierlijk materiaal zoals Gewone Regenwormen, Kikkers, Rivierkreeften, kleine Vissen, Kikkervisjes en andere Geleedpotigen.
Natuurlijk gedrag
De Roodwangschildpad foerageert overdag. Deze Schildpad gebruikt zijn gezichtsvermogen en reukzin om naar geschikt voedsel te zoeken. De Roodwangschildpad zoekt meestal in ondieper water met meer zonlicht naar voedsel.
De dagindeling van de Roodwangschildpad bestaat uit lopen, zwemmen, grazen, foerageren en zonnebaden.
Zonnebaden is een belangrijk onderdeel voor de thermoregulatie van de lichaamstemperatuur. De Roodwangschildpad behoudt de lichaamstemperatuur door energie van de zon te krijgen. De leefomgeving moet tussen de 10 en 32,22°C zijn. Als de temperatuur daalt onder het kritieke niveau (10°C – 15°C), dan gaat deze diersoort in winterrust. Dit heet ook ‘brumatie’. De meeste Roodwangschildpadden gaan tijdens brumatie onderwater, waarbij ze alleen overleven op zuurstof die ze via hun huid opnemen. Wanneer de temperatuur stijgt, komt de Roodwangschildpad weer uit de winterrust en gaan ze zonnebaden op boomstammen en weer foerageren na een lange periode zonder voedsel.