Akkerhommel
Bombus pascuorum
Habitat
De Akkerhommel komt voor in Europa en van Noord-Azië tot aan de Stille Oceaan. In Nederland ben je al snel in zijn leefgebied: bloemrijke bermen, tuinen, stadsparken en vooral het agrarische gebied. Overal waar bloemen bloeien, zoemt de Akkerhommel vrolijk rond.
Uiterlijk
Levenscyclus
De Akkerhommel is een bijzondere hommelsoort die maar één generatie per jaar heeft. In het voorjaar wordt de koningin wakker uit haar winterslaap. Ze zal zich eerst voeden met nectar en stuifmeel voordat ze zoekt naar een fijn plekje voor haar nest. Dat kan overal zijn: bovengronds en ondergronds – tussen het mos, in een boomholte of zelfs in een oude nestkast.
Halverwege mei vliegen de eerste werksters uit om voedsel te halen en groeit de kolonie uit tot wel 60 tot 150 hommels. Halverwege augustus zoemt het nest van energie en verschijnen de mannetjes en nieuwe koninginnen. Wanneer de dagen korter worden, paren de jonge koninginnen en zoeken ze een veilige plek om te overwinteren.
Wat kun jij doen?
Om de Akkerhommel te helpen, plant je bloemen in de tuin die veel nectar en stuifmeel geven, zoals Dovenetel (Lamium), Klein hoefblad (Tussilago farfara), Paardenbloem (Taraxacum officinale), Brunel (Prunella), Stinkende ballote (Ballota nigra meridionalis), Braam (Rubus), Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea), Blauwe knoop (Succisa pratensis), IJsbloem (Cleretum bellidiforme), Knoopkruid (Centaurea jacea), Vlinderstruik (Buddleja davidii), Struikhei (Calluna vulgaris), Beemdkroon (Knautia arvensis), Blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus), Lavendel (Lavandula) en planten uit de Vlinderbloemenfamilie (Fabaceae) en Lipbloemenfamilie (Lamiaceae).
De Akkerhommel nestelt graag in rommelige plekjes: tussen gras, mos of onder struiken. Laat dus gerust een stukje tuin wat wilder of laat bladeren en takjes liggen.
Opgelet bij sommige plantsoorten
Klein hoefblad (Tussilago farfara) is giftig en bij inname zorgt het voor leverschade. Daarnaast is deze plant kankerverwekkend bij inname.
De bloemen, bladeren en wortels van de Paardenbloem (Taraxacum officinale) zijn eetbaar. De stengels echter niet.
Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) bevat giftige stoffen die huidirritatie en hartritmestoornissen kunnen veroorzaken. Bij het aanraken van Vingerhoedskruid is het belangrijk om de handen grondig te wassen.
